Ze lost het allemaal op!
- Vastzittende deksel van de appelmoes
- Klemmende rits van mijn jas
- Verloren portemonnee
- Lekke fietsband
- Groeipijn
Mijn moeder was er altijd en had overal een oplossing voor. Ze wist alles, had overal verstand van en wist wat je in iedere situatie moest doen om het weer op te lossen. Of ze wist bij wie je advies moest vragen om verder te komen. Ze kende altijd wel weer iemand.
Van kleine tot grote ongemakken: Altijd een tip, troostend woord, kopje thee. Medeleven was en is er nog altijd. Ze barst van het inlevingsvermogen en is altijd blij dat iedereen er weer is. Gezellig samen met zijn allen iedereen is welkom. Hapje heerlijk eten, spelletje, verjaardagsfeestje, kerstdiner, paasboom en bosje bloemen op zijn tijd. Ze denkt overal aan in voor- en tegenspoed.
Ik keek naar haar en dacht dan: zo wil ik ook worden maar HOE DAN?
Nu ben ik zelf een mama.
Ik zwaai ze ’s-ochtends uit en help ze ’s-avonds na het eten nog even met hun huiswerk. Ze vertrouwen me hun gedachtenspinsels toe. En ik? Ik geef soms advies, houd wijselijk mijn mond of blijf vragen stellen totdat ze zelf verder kunnen. Ik kan ze onverwacht blij maken met kleine verwennerijen en troosten als ze het even niet meer zien zitten.
Ik zie ze, weet wat er in ze omgaat en wanneer ik ze met rust moet laten. Ik wens dat ze het leven steeds makkelijker zullen leren lezen. Ze komen ’s avonds even gezellig bij me op de bank zitten en dan mag ik door hun haren woelen en denk ik: Dit is levensgeluk.
Ik hoop dat ik ze iets kan geven van wat ik van mijn moeder heb gekregen en wens dat ze dat weer doorgeven. Niet alleen aan hun mogelijke kinderen maar aan iedereen die het nodig heeft. Dat het werkt als een olievlek en we allemaal voor elkaar klaar staan met een beetje meer meedenken, ongevraagd advies of als een stille, aanwezige kracht op de achtergrond.
Belangeloos is het maar met oneindig veel voldoening.
Je krijgt er ook weer zoveel ongrijpbaars voor terug.
Dat is voor mij: Moederdag!